لوپ رفتاری

یکی از معضلاتی که در جامعه وجود داره. لوپ های رفتاری آدمهاست. بر این اساس:

عقده ها از بین نمیرن. فقط از انسانی به انسان دیگه منتقل میشن. در واقع آدمها باری از عقده رو به دوش می کشن که این باعث رفتارهای ناهنجارشون با دیگران میشه. هر بار که با دیگران زشت رفتار میکنن و یا به نوعی دیگران را تحقیر می کنن و یا به نوعی خودشون رو بالاتر نشون میدن و به اصطلاح به دیگران پز میدن! کمی از کوله بار عقده هاشون کم میشه ولی این عقده به انرژی تبدیل نمیشه!(E != MC2) بلکه وارد کوله بار طرف مقابل میشه و هی سنگین و سنگین تر میشه.  تا به هر حال اون آدم هم به این نتیجه برسه که باید بارشو سبک کنه. صفحه پاک شخصیتیش رو با رفتارهای زشت تیره کنه و در عوض عقده هایی که ناشی از رفتارهای آدمها در گذشته با اون بود رو بتونه کمتر کنه تا کمتر درد بکشه. تا فراموش کنه که روزی یک نفر تمام تلاشش کرده که بهش بقبولونه: تو هیچی نیستی! و من از تو سرترم!

همیشه فکر می کردم و فکر می کنم برای سرتر بودن از دیگران نیازی نیست که بهشون بقبولونیم. همین که راه خودمون رو بریم و تلاش کنیم و پیشرفت کنیم کفایت می کنه. البته خب تا حدی این درسته ولی توی محیط کاری روابط و رفتارها پیچیدگی خاص خودش رو داره. مسابقه عجیبی در اثبات مهم بودن و سر شلوغ بودن وجود داره و اکثر آدم ها تظاهر به عالم دهر بودن دارن. عده ای که واقعا اسوه و نماد تواضع اند!(جمله معکوس است.) و اگر به مشاوره با همان دوستان بنشینید بهت میگن تو اگر تظاهر نکنی پیشرفت نمی کنی:) 

نمی دونم این موضوعات درسته یا نه... ولی خب تلخه:) از نظر من خیلی تلخه... 

این همه دزدی و گرگی:) این همه تظاهر در عین بی کفایتی! حسادت ها به توانایی ها و پیشرفت و رزومه قوی آدمها میشه.. دردناکه وقتی برای هر مرتبه اش جون کندی! و گروهی با تمام قوا می خوان داشته هات رو ازت بگیرن و به نحوری مانع پیشرفتت بشن. به این خاطر که نمی تونن ببینن.

این همه پستی در یک انسان عجیبخه که میگنجه
نمی دونم توی این بلبشو چیکار میشه کرد. ولی از این می ترسم که منم یه روزی از عقده لبریز بشم.