کلاغ ها خیلی دوست دارند عقاب ها را اذیت کنند. کلاغ با اینکه از عقاب کوچک تر است، اما چون چابک تر است، می تواند سریع بچرخد و مانور دهد. گاهی اوقات هنگام پرواز، بالای سرعقاب قرار میگیرد و به سمت آن شیرجه می رود، ولی عقاب می داند که می تواند اوج بگیرد.
عقاب به جای اینکه از آزارهای کلاغ مزاحم ناراحت شود، بیشتر و بیشتر اوج می گیرد و سرانجام کلاغ عقب می افتد. وقتی کسی از روی حسادت و غرض ورزی اذیت تان می کند، رو به بالا اوج بگیرید و او را پشت سرتان رها کنید.
👤جوئل اوستین
سطح تو رو آدمهای اطرافت تعیین می کنن.
مجسم کنید که از خواب برخاسته اید و از اینکه یکی از افرادی که در خواب دیده اید به دلخواه شما رفتار نکرده عصبانی هستید.
در این صورت خواهید گفت که (این خوابی بیش نبود) و سپس دنبال کار و زندگی خود میروید.
همین سیاست را در زندگی خود به کار ببرید و از فلج شدن به وسیله اعمال دیگران بپرهیزید.
این تصویر انقدر خوبه که گذاشتمش بک گراند لپ تاپم
من این روزها حال عجیبی دارم. نه خوب خوب نه بد بد... حالم خوب نیست ولی یه جورایی خدا رو شکر می کنم، در هر لحظه و ثانیه...
چیزهای عجیبی می فهمم و تو جهم رو جلب می کنه...
همه ما می دونیم که درونمون ورژن های مختلفی از خودمون هست. ورژن عصبانی، ورژن نا امید، ورژن خوشحال و ...
همین چند ثانیه پیش، یکی از ورژن هام که دیفالتم شده بود رو از خود اصلیم تفکیک کردم! احتمالا الان فکر می کنید دیوونه اس این:)))
ورژن دیفالت من همیشه استرس می ده و سرکوفت می زنه و باعث بی اعتماد به نفسیم میشه... یه جورایی انگار خود اصلیم شده بود.
حدود یک ماه و خرده ای سعی کردم به این افکارو این صداهای درونیم بی اعتنا باشم. امشب بیشتر از هر شبی احساس کردم که می تونم سرکوبش کنم. می تونم مسخره اش کنم و بهش بگم که من قوی ام. اومد غر بزنه.. ولی این دفعه نتونس خیلی محکم گفتم ولم کن! و مثل کارتون inside out قشنگ حس کردم شخصیت آبی غمکین درونم ساکت شدو حتی رفت یه گوشه ای و احساس فراغ بال کردم... خدا رو شکر.. نمی دونم کدوم سمتی دارم می رم. ولی میخوام بدون استرس برم .. فقط همین... آرامش داشته باشم.. فقط همین.. ببینیم خدا چی برامون در نظرگرفته... من که هر کاری می تونستم کردم و با کائنات بسیار جنگیدم.. دیگه نمی دونم چی میشه و چی قراره بشه...هعی
چندماه پیش که prison break می دیدم یه چیزی توی فیلم توجهمو جلب کرد. توی سخت ترین شرایط شخصیت اصلی می گفت:
every thing is going to be OK
نکته ظریفیه... ولی از نظر من خیلی خوب بود! فک کن! توی اون شرایط وحشتناک همچین جمله ای بیشتر خنده دار به نظر میاد.. با زندگی های خودمون و نوع برخوردمون با مشکلات مقایسه کردم.. واقعا عجیب بود... این جمله بعضی روزها توی ذهنم تکرار میشه
EVERY THING IS GONNO BE OK
توی داستان آلیس درسرزمین عجایب یه مُربایی هست که هر روز میشه خورد جز امروز، درواقع اصلا نمیشه خورد چون هر روز امروزه!
شبیه زندگی ماهاست چقدر!
بزرگترین زندانی که آدمی میتونه توش حبس بشه قفسیه که خودت دور خودت میکشی..وکلیدشم ذهن بسته ی خودته..
رفتارای ما توی زندگی گاهی در بند افکار و باورهامونه.
مث حیوونی که با طناب می بندنش اما اگر بعد از یه مدتی طناب هم نباشه اون از یک متری اون میله دورتر نمیره.
